vrijdag 1 april 2011

woensdag 30.03.11 Bryce Canyon - Las Vegas

Hallo,  wakker worden, we hebben wéér veel te vertellen en zeker laten zien! Daar gaan we...
Na een stevig ontbijt (eieren met ham en kaas en wat geroosterde bokes) zijn we richting Bryce Canyon nationale Park gereden.
Eerlijk gezegd, ik was van plan niet veel te stappen of in en uit de auto te komen, want het beentje deed maar wat raar.

 

Maar wat had je gedacht, een pilleke meer en ja hoor, alles terug op zijn plooien en stappen zullen we.
Niet te doen, mooi mooi, waarom heeft ons landje dat niet ? Ja wij hebben dan andere dingen hé.
We hebben verschillende vieuw-punten gedaan, en ik laat jullie meegenieten.

De wandeling ging naar de Queen's garden, een leuk pad langsheen de prachtige rotsformaties en hoodoo's.  Maar ook met momenten gladde ijsplekken en vooral modderige toestanden.  Wat wil je, we zitten op een hoogte tussen 2.400 en 2.800 m.  Dus je voelt de warmte van deze zonnige dag net zoals op een supermooie dag tijdens een skivakantie.


Steentje per steentje zoetemie


Voor het eerst hebben we kunnen gebruik maken van onze stapschoenen; en ze kwamen heel goed van pas.  We hebben er daar anderen gezien met "basketsloefkes" en balletschoentjes.  Die zaten tot hun enkels in de kleverige rode modder.  Eigen schuld, dikke bult.




Waaaw

Het was er wonderful, bijna nog mooier dan de Grand Canyon maar deze laatste heeft dan weer zijn immense dieptes die je nergens anders vindt.  Toch super mooi en zeker met wat sneeuw als extra decor.


Gelukkig was er nog een tweede restroom om je behoefte te doen

Dan verder getrokken via Zion national park richting Las Vegas.  Zion National park geeft je alweer fantastische zichten op diverse rotsformaties.  Je blijft ervan genieten; de natuur geeft hier het beste van zich.  







How zekers

Ook een manier om je grasland te omheinen

de voordeur van mijn buitenverblijf


Na een plasje

Verder onderweg krijgt ne mens al eens wat honger.  Dus wij gestopt aan zo'n typisch restaurant aan een "junction" (kruispunt).  Jawadde man, het restaurant was zowel buitenaf als binnen nog volledig in de stijl van de jaren 60.  Je waande je op route 66.  Zelfs de muziek die men speelde was uit die tijd.  Toen we er aankwamen waren we de enigen en was een dienster bezig met de tafels voor te bereiden voor later.  Typisch Amerikaans, van veraf roept zij ons reeds een super goede dag toe en zegt al lachende dat het moeilijk zal zijn om een plaatsje te vinden om te zitten voor het eten.  Wij spelen het spelletje mee en antwoorden dat we dan wel ergens anders zullen proberen.  En zo gaat dat hier : alles met een lach en een grap.  Dat is echt leuk; andere dingen soms iets minder; maar deze manier van ontmoeten is zalig.

Na de super lunch, die we alweer niet opkregen, verder getrokken met het saldo van eten in een doggy bag.   Je zou ze in verlegenheid brengen moest je het niet meenemen.  Och wat zijn ze lief.



En dan arriveren wij eindelijk vanuit de bergen in Las Vegas.  De rit  via de Interstate 15 loopt langs een prachtig stuk door de bergen steeds maar naar beneden rijdend.  Ondertussen wordt het avond en zullen we Las Vegas in het donker bereiken.  En plots verschijnt daar de stad vol lichten in de vallei.  Echt prachtig als je vanuit de bergen Las Vegas binnenrijdt.
Foto's hiervan kunnen we je niet laten zien omdat die vanuit een rijdende auto mislukt zijn maar we hebben het ook gefilmd.

En zoals meer gebeurt in de Amerikaanse steden loopt de autosnelweg dwars door de stad.  Dit wil zeggen dat je snel op je bestemming toekomt en geen halve stad moet rondrijden om tot aan je hotel te geraken.  Dat hebben ze weer slim gezien.  En ook in de stad telt die snelweg langs elke zijde minstens 5 tot 7 rijvakken.

Uitgepakt en een licht snackje en dan een fikse wandeling over "de strip",  de Boulevard waar alle immense hotels en casino's zijn.   Leuk om een keer te zien, gezellige drukte maar je veilig voelen is toch iets anders.  Dus we hadden onze voorzorgsmaatregelen genomen en dat is ons ook perfect gelukt.
Hierbij wat impressie foto's van onze eerste wandeling op de grootste fake boulevard ter wereld.  Ook dit is nu eenmaal Amerika.  Het hoort erbij.  In elk geval ze zijn erin gelukt om het te laten opvallen en de toeristen er naar toe te trekken.






 eentje speciaal voor Patje VC


Het is hier lekker warm zelfs 's nachts.  We moeten wel wat wennen aan de stadsgeuren na zoveel dagen pure natuur.

Morgen blijven we hier ook nog en bezoeken we de Hooverdam.
En ook vandaag alweer prachtige zonsondergang.
Slaapwel.



1 opmerking:

Patje VC zei

Ja hoor echt fantastisch,de foto's en verslag (lijkt zo een beetje op een kampbord van vroeger maar veel cooler en digitaal natuurlijk)
En je ziet het wel he':The King is alive.
Manny greetz from Breda