Vrijdag 01.04.2011 van Las Vegas naar Bakersfield

Vandaag zouden we vroeg opstaan dus wekker op 07 u gezet.  Maar we waren allebei een beetje te moe om dan reeds onze benen te strekken.  Dus nog wat blijven liggen en na een ontbijt iets voor negen uur vertrokken.

Oei, net bij het vertrek uit het hotel heeft plots en onverwacht het medisch gedeelte van het lichaam van Marianne rare trekken. Het is blijkbaar niet van plan om mee te werken vandaag.  Een paar dingen tegelijk verpesten voor haar de dag maar met wat medicatie en supermooie natuurbeelden wordt één en ander toch nog redelijk goed gemaakt.  Er is niets gebeurd dat we nog niet wisten of hadden meegemaakt maar plezant is anders natuurlijk.  Hopelijk is het na een nachtje slapen morgen terug wat beter.

Enfin we beslissen toch te vertrekken en vertikken het om toe te geven.  Zo is ze hé.  Op enkele minuten rijden we Las Vegas uit en zitten vrij snel in woestijnachtig gebied. 

De internet weerman had ons voorspeld dat het vandaag 56 °C zou zijn in Death Valley.   1 april zeker want bij nader toezien stel ik vanavond vast dat dat de temperatuur was van deze morgen rond 08 u maar dan wel in Fahrenheit.

Alvast toch maar voor alle zekerheid een volle benzinetank gevuld, grote fles water van 1 gallon (3,8 l) gaan kopen samen met een zak ijs om alles een  beetje koel te houden.  En dan rijden we Death Valley in.

Wij dachten dat dat een woestijn zou zijn zoals je al eens op TV ziet.  Maar niks daarvan.  Deze hete plaats heeft een verschrikkelijk prachtige natuur met de meest uiteenlopende vergezichten, rotsformaties, beplanting, .... 
Na een mooie rit door de woestenij komen we eerst aan bij Badwater.

Bad water : het diepst gelegen punt op aarde op min 86 m tegenover de zeespiegel.

In het midden van een woestijn en toch vind je daar water : zout water waarin leven is terug te vinden.

We rijden verder en genieten van een weg genoemd Artist's Palette.  Gewoonweg niet te geloven dat zoveel kleuren tegelijk in deze rotsformaties te bezichtigen zijn.   De realiteit is met foto's niet weer te geven.  Net zoals dat voor de meeste andere dingen ook zo is.  Maar het geeft je wel een idee.



Overal kom je hier ogen tekort.  Het blijft steeds van uitzicht veranderen

ellenlange prachtige wegen

De heetste temperatuur hebben we vandaag opgemeten in de omgeving van Furnace Creek rond 17 u.  Het was toen 104 ° F (= 40 ° C).  Nog net te doen om af en toe enkele minuutjes uit de auto te komen om wat foto's te trekken en te filmen.  Maar echt lang moest je er toch niet blijven in staan of het zweet begon al van je lichaam te lopen.  Ons extra gekoeld drinken deed deugd.  En we snakten eerlijk gezegd ook wel naar zo'n pint van die brouwer van gisteren.

Nadien maakten we nog een ommetje naar Zabriskie's Point en Dante's View.  Beiden echt wel de moeite waard.

Vanop Zabriskie's Point

Als je over deze wegen rijdt besef je hoe nietig een autotje is tegenover het machtige natuurlandschap. 

Zicht vanop Dante's view over de zoutvlakte  

Toch maar eens uit de auto komen aan Dante's View al was het verdomd heet

Devil's Corn

De enige zandduinen in Death Valley

Soms kom je een verkeersbord tegen met daarop vermeld " DIP".  De Amerikanen maken wel ellenlange wegen door een woestijn maar ze vertikken het om de glooiingen plat te trekken.  Daar zal waarschijnlijk wel een reden voor bestaan.  Dit heeft wel voor gevolg dat je met momenten serieuze heuvelglooiingen tegekomt.  Als je dan iets te snel rijdt voel je je precies op een railway.  Dus af en toe flink afremmen.  

Mijne weg

En midden in die open vlakte kom je daar ineens een treinspoor tegen.  Dat is pas verschieten

Aftandse industrie midden in de woestijn ???   Moet kunnen.

Na een serieuze trip zijn we rond 21 u toegekomen in het hotel te Bakersfield.  Marianne kopieert de gemaakte foto's en kruipt dan moe maar voldaan en nog niet voor de volle 100 % in orde snel in haar bedje.  Ik schrijf het reisverslag en kruip nu rond 24 u ook in bed.

Morgen trekken we verder naar Sequioa Park en rijden we naar Yosemite Park.